Korte Verhalen

Een Leven zonder Klachten

Dit korte verhaal, genaamd Een Leven zonder Klachten, is geschreven door Pepijn Lanen, een lid van De Jeugd van Tegenwoordig, die tegenwoordig blijkbaar korte verhalen schrijft.


In ons gesprek zijn een paar vragen opgekomen.
– Waarom zijn de Faka Boyz als tomaten verkleed?
– Als die videoclip slecht voor hun reputatie is, waarom willen ze hem dan nog filmen?
– Wat stond er op de poster, wat de grote reden is dat hun reputatie omlaag is gegaan?


Voor de eerste en laatste vraag hebben we geen legitiem antwoord kunnen bedenken, en daarom hebben we voor de tweede gekozen. In het verhaal lees je veel over de lompheid van Caspar en Franklyn. Ze hebben vast te horen gekregen dat het een goed idee was om een filmpje te maken tegen zinloos geweld. Ze hebben dat geaccepteerd zonder de gevolgen te onderzien, en het pakte verkeerd uit. Het hoge gangster-gehalte dat ze in zich hadden daalde flink, en dat kwam door de poster en door de tomatenpakken, die wellicht op de poster stonden. Ik heb dus toch nog een antwoord kunnen vinden op alle drie de vragen.


De hamvraag die we hebben bedacht gaat dus over hoe ze een beetje dromerig zijn, wat een belangrijk element in het verhaal is. In heel het verhaal zeggen Caspar en Franklyn bijna geen zinnen die alleen maar ABN bevatten.


“Gaat die gast hier een beetje op onze shine lopen fokken.” “Ik ga fokking sleh-hecht.”


Gepaard met de onnozelheid van beide karakters komt dit niet goed en komt één van de twee onder een auto te liggen. Er wordt een sloophamer naar hem gegooid door de regisseur, zonder dat hij het zag.


“Caspar zag hem niet aankomen, ving de hamer nog net op tijd maar deed door het 
plotselinge gewicht een paar stappen achteruit, net van de stoep af.”


Die paar stappen waren genoeg om door een vehikel geraakt te worden, en tomatensap onder het wiel vandaan te laten vloeien.


“Ai, Ai, Ai, dacht de regisseur.”


De Fakaboyz wilden het nummer 'Ai, Ai, Ai' noemen, of in ieder geval hun labeleigenaar, waar zij dan op instemden. Dit verwijst dus indirect terug naar hoe lomp de jongens zijn, wat weer verwijst naar de aanrijding.
Of is de regisseur net zo lomp, omdat hij de hamer klakkeloos naar Caspar gooide?


Ik houd wel van dit soort verhalen. Deze laat zien hoe veel semi-bekende rappers in Nederland door het leven gaan, en het roept wat vragen bij je op. Je bent dan niet gelimiteerd tot het lezen van de door de schrijver gemaakte zinnen, maar het verhaal gaat toch nog een beetje door in je eigen hoofd. Dat vind ik een mooi verschijnsel, en daarom kunnen korte verhalen meer waarde hebben dan lange, uitgebreide.
Omdat ik met Fleur dat gesprek heb gehad, ben ik achter meer aspecten van het verhaal gekomen, en dat heeft geholpen met het bedenken en maken van de inhoud van dit verslag.