Het driedelige boek van Ferdinand Bordewijk die eerst als drie verschillende boeken was uitgegeven, heeft tussen de verhalen veel overeenkomsten. Ze hebben allen een streng, dictatoriaal regime verwerkt in zich en het zijn korte verhalen die geen avontuurlijke gebeurtenissen of grote plot twists hebben, maar meer als uitleg en een denkwijze over de beschreven momenten fungeren. Ik heb gekozen om meer te vertellen over Bint, omdat dit verhaal als eerst uitgegeven is en de makkelijkste om over uit te leggen.
Bint gaat over een nieuwe Nederlandsleraar op een middelbare school in 1934. Hij kiest ervoor streng les te geven, aangezien de vorige docent weggepest is. Hij zorgt ervoor dat zijn vier klassen rustig worden. (Toevallig) 4D was eerst de drukste klas, en de leerlingen zijn rustig maar vinden het naar hoe meneer De Bree lesgeeft. De directeur, Bint, is een nog strengere directeur. Te streng, volgens de leerlingen en hun ouders. Hij heeft gezorgd dat er alleen nog maar vier vierde en drie vijfde klassen zijn. De onderbouw bestaat niet omdat geen ouder wilde dat hun kind op Bint's school kwam te zitten.
De leerlingen waren gewend dat Nederlands de leukste les wass omdat ze konden doen wat ze wilden. De Bree heeft hier verandering in gebracht, en hij wilde zorgen dat de leerlingen rustig werden. De lezer krijgt een vraag voor zich gelegd. Hoe kan een docent het beste lesgeven? Streng en ervoor zorgend dat de lessen saai worden en de leerlingen niet opletten, of te soepel en ook ervoor zorgend dat leerlingen niet opletten. Beide gevallen worden gebruikt in het verhaal.
Het verhaal geeft dus aan de lezer de keuze om te bepalen wat de goede en de slechte vorm van lesgeven is. Elk karakter heeft zijn gemixte eigenschappen. De leerlingen vonden de vorige docent aardig omdat hij om niks boos werd. Hij zorgde echter niet voor orde. De Bree zorgt dat de leerlingen rustig worden, maar ze mogen hem totaal niet.
Als tiener trek je snel naar de vorige docent als de leuke, maar een volwassene denkt anders over wat belangrijk is voor een scholier. Dit vind ik een mooi contrast, en als je het verhaal uitleest ben je waarschijnlijk meer geneigd meneer De Bree als goed voor de kinderen te beschouwen.
In het verhaal lees je over leerling Van Beek. Hij zegt tegen de docenten dat hij zelfmoord pleegt als hij een onvoldoende voor zijn schoolwerk haalt. Hij haalde een onvoldoende, en Bint dacht dat niemand het zo serieus hoefde te nemen. Het gebeurde wel, en Bint is zo verbijsterd dat hij niet door had kunnen hebben dat het serieus was dat hij ontslag neemt. Bint heeft zijn les geleerd en hij had zich niet moeten focussen op de kinderen 'opvoeden', maar zorgen dat ze goed over zichzelf moeten kunnen voelen.
Dit boek is niet per se een die ik Love, maar er zit wel een heel goede boodschap achter. Het is lastig om een goede balans te vinden tussen streng of loslatend te zijn. Beide kanten en de gevolgen ervan zijn laten zien. Het is een les voor leerlingen, leraren en ouders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten